Μια δεύτερη ευκαιρία?
Το καταμεσήμερο, λίγο πριν το απόγευμα, καταμεσής στην κρίση, σαν να λύγισα και να ?χανα τον εαυτό μου – Άνθρωπο. Αλλά εκεί ήλθε η άνοιξη. Ο ήλιος γέλασε, μίλησε στην ψυχή μου. Σήκω, συνεχίζουμε. Τίποτε δεν τελείωσε. Απλά ένας κύκλος, μια νέα ζωή, νέες εμπειρίες, γνώση, ανάπτυξη, μια βελτιωμένη ζωή σε περιμένει. Και τότε μια πόρτα άνοιξε, μια δεύτερη ευκαιρία. Κάτι που άφησα στη μέση, αυτό που μου έλειψε πολύ και θα με ολοκληρώσει. Το σχολείο, το θρανίο? θα μάθω σωστά να ακούω πολύ και να μιλάω λίγο. Θα γεμίζω το χρόνο μου, αποκτώντας γνώση και διευρύνοντας τους πνευματικούς μου ορίζοντες. Θα δίνω την ευκαιρία στον εαυτό μου να βελτιώνεται και να αποκτά αυτοεκτίμηση. Αυτή, ναι, είναι μια δεύτερη ευκαιρία. Θα ζω κάθε μέρα και θα γίνομαι όλο και πιο μαθητής.
Καταμεσής της κρίσης, την ώρα που ήθελαν οι τεχνοκράτες να με απαξιώσουν και να με μηδενίσουν, αντέδρασα και έκανα κάτι για πρώτη φορά. Άνοιξα αυτή την πόρτα ζωής για μένα. Τώρα, κάθε μέρα γνωρίζω τον Άνθρωπο εαυτό μου. Και βλέπω πιο καθαρά τους στόχους μου, την κορυφή μου. Πού τελικά θα φτάσω…
M.K.